Marco Borsato

‘Volledige vrijspraak,’ luidde de uitspraak van de rechter in de zaak Marco Borsato. De vrijspraak komt zes jaar na de ‘veroordeling’. Het was echter geen rechter die deze veroordeling uitsprak. Het waren de media en het publiek die nadat bekend werd dat hij door een vijftienjarig meisje en haar moeder werd beschuldigd van ontucht, een boycot op zijn naam plakten. Marco besloot de media niet te woord te staan met inhoudelijkheden over de zaak, dit wilde hij bewaren voor de rechtszaal.

Ik kan me voorstellen dat een dergelijke beschuldiging al een enorme impact heeft op je leven als je onbekend bent. Laat staan hoe zwaar deze impact is op het moment dat een beschuldiging direct breed wordt uitgemeten in de media. Als je anoniem door het leven gaat zul je waarschijnlijk nog aardig verder kunnen leven. Voor een publiek persoon is dit onmogelijk. Marco kon zijn werk niet meer uitvoeren en raakte zo een beetje alles kwijt wat hij had opgebouwd. Zijn goede naam als eerste. Zou die goede naam ooit nog terug kunnen komen nu hij is vrijgesproken?

Een goede zaak opbouwen is in het geval van zedenmisdrijven zeer ingewikkeld. Toon maar eens aan dat je daadwerkelijk onzedelijk betast bent. Voor de tegenpartij geldt hetzelfde, toon maar eens aan dat je het niet gedaan hebt. In veel gevallen is het woord tegen woord. Tijdens de rechtszaak van Marco Borsato bleek dit ook het geval. Er waren twijfelachtige dagboekpassages die uiteindelijk niet als bewijs overeind bleven. Er waren telefoongesprekken en WhatsAppberichten, maar ook daarmee geen daderschap bewezen worden. De gang van zaken in het gezin waar het meisje opgroeide werd breed uitgemeten en de betrouwbaarheid van de aangifte wankelde ook enigszins. Daardoor rees de vraag of de beschuldiging wel terecht was.

Tijdens de rechtszaak werden een aantal dingen besproken waarbij Marco aangaf dat dit waarheden waren. Zo zou het gezin graag naakt in huis rondlopen, werd er veel geseksualiseerd en vroeg het meisje vaak om bevestiging over haar uiterlijk. Marco normaliseerde dit en ging mee in de vreemde gewoonten van het huishouden. Onhandig en naïef is het naar mijn mening zeker te noemen. Ik denk dat menig mens die in dergelijke situaties wordt gebracht, zich terugtrekt. Wellicht zelfs een melding maakt bij een hulpverleningsinstantie. Marco bleef betrokken, ging mee in hun gewoonten, seksualiseerde waar dit mijns inziens ongepast was en wilde het gezin ondanks alle rariteiten blijven helpen en ondersteunen. Er valt van alles over te zeggen, wat natuurlijk ook gedaan wordt als het om een publiek persoon gaat.

Volgens de rechter zijn er door Marco Borsato geen strafbare feiten gepleegd. Toch is zijn straf zwaarder dan die van menig veroordeeld zedendelinquent. De aantijging heeft hem zijn carrière en goede naam gekost. Beide zijn onherstelbaar beschadigd geraakt. Het beroep wat hij met veel liefde uitvoerde zal hij wellicht nieuw leven in kunnen blazen, maar de zwarte vlek over zijn naam zal altijd blijven bestaan. Daarmee rijst de vraag of deze vrijspraak voor Marco wel echt vrijspraak betreft. Een publiek figuur met een beschuldiging van zeden op zijn naam, waarbij ook nog eens duidelijk is geworden dat hij dubieuze keuzes heeft gemaakt in de omgang met het gezin… Ik ben bang dat Marco ondanks zijn vrijspraak een levenslange straf heeft gekregen.