Songfestival

Het songfestival hoort een apolitiek karakter te hebben, toch besluit onder andere Nederland zijn deelname aan zich voorbij te laten gaan omdat Israël meedoet. Voor mij klinkt het een beetje als kinderen op een schoolplein ‘Ik ga niet meevoetballen als hij meedoet’. Nu moet ik bekennen dat ik het sowieso al vreemd vind dat Israël überhaupt meedoet. Het woord Eurovisie verwijst naar Europa en toen ik voor het laatst checkte behoorde Israël niet tot dit continent. Australië ook niet trouwens.

Het oorspronkelijke idee voor het Eurovisie Songfestival was het versterken van de Europese samenleving door middel van muziek. Muziek zou bijdragen aan sociale cohesie. Het is een mooie gedachte. Al in 1973 werd ook Israël deelnemer aan het Songfestival en inmiddels zijn er meerdere landen buiten Europa die meedoen. Worldvision Songfestival zou beter klinken.

Nu verschillende landen hebben besloten hun deelname aan het Songfestival te staken als Israël meedoet, kun je er echt niet meer omheen dat het apolitieke karakter ervan is verdwenen. Eerder werd dat al duidelijk. Onder meer bij het geven van punten. Bevriende of naburige landen geven elkaar over het algemeen meer punten.

Het hele idee achter het Songfestival lijkt in de vergetelheid te zijn geraakt. Landen hebben blijkbaar geen idee wat de filosofie achter het evenement is. De huidige vorm van het Songfestival heeft naar mijn idee weinig ziel meer. De gedachte van muziek als verbinder is verdwenen. Wat mij betreft verdwijnt het Songfestival met het geneuzel wat nu de boventoon voert. Als de oorspronkelijke filosofie van muziek als verbinder hersteld wordt, mag het blijven. Geen politiek gedoe. Geen uitsluiting. Maak er een wereldevenement van waarin geen ruimte is voor politieke standpunten of bemoeienis. Maak het een festival wat echt draait om muziek en het ontdekken van nieuw talent uit verschillende landen en culturen. Iedereen mag meedoen. Zorg ervoor dat muziek weer echt verbindt.